Γαλλία: Η ιστορική αντεπίθεση του εργατικού κινήματος βάζει σε βαθιά κρίση το ίδιο το πολιτικό σύστημα!
Του Γιώργου Μητραλιά
Τι συμβαίνει στη Γαλλία αυτό το Μάρτη του σωτήριου έτους 2023; Συμβαίνει ότι η Γαλλία έχει πια μπει για τα καλά σε μια -πάρα πολλά υποσχόμενη- κοινωνική και πολιτική κρίση που αρχίζει να συγκρίνεται μόνο με εκείνες του Μάη του ‘68 και του 1936! Δηλαδή, ότι βιώνει ήδη, ούτε λίγο ούτε πολύ, μια από εκείνες τις σπάνιες αγωνιστικές εξάρσεις του λαού της, στις οποίες μας έχει συνηθίσει στους τρεις τελευταίους αιώνες!
Και εξηγούμαστε. Η πρωτοφανής πολιτική της κρίση συνίσταται στο γεγονός ότι η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της, ή μάλλον η “Μακρονία” όπως συνηθίζουν να αποκαλούν οι Γάλλοι το καθεστώς Μακρόν, βρίσκεται πια σε μια κατάσταση που μπορεί να συνοψιστεί στην έκφραση “μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα”: οτιδήποτε κι αν κάνει καταλήγει αυτόματα σε δεινή ήττα της, που επιδεινώνει παραπέρα τα αδιέξοδα της! Απομονωμένη όχι μόνο στην κοινωνία με ποσοστά αποδοκιμασίας που φτάνουν και σε μερικές περιπτώσεις ξεπερνούν το 82% (!), αλλά και στο Κοινοβούλιο όπου δεν διαθέτει πια ούτε καν σχετική πλειοψηφία ακόμα και όταν την στηρίζει η -άλλοτε κραταιά και σήμερα σε διάλυση- παραδοσιακή δεξιά (των Σιράκ, Σαρκοζί, κλπ), η Μακρονία δέχεται τώρα τις κατάρες και τα αναθέματα των (δικών της) ΜΜΕ, και των μέχρι χτες (καταδικών της) εργοδοτικών, μεγαλοαστικών και άλλων κέντρων αποφάσεων! Ο λόγος απλός και κατανοητός: ο “ανεύθυνος και απερίσκεπτος” αλαζόνας και εγωπαθής Μακρόν έκανε ό,τι περνάει από το χέρι του όχι μόνο για να ζωντανέψει ένα εργατικό κίνημα σε μόνιμη κρίση και αφασία, αλλά και για να το ενώσει και να το (ξανα)κάνει μεγάλο πρωταγωνιστή των πιο κεντρικών κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων της χώρας.(1)